Ο Αντόνιο Σαλιέρι πιστεύει πως η μουσική του Μότσαρτ είναι θεϊκή και εύχεται να ήταν κι αυτός το ίδιο καλός για να δοξάσει τον Θεό με τις συνθέσεις του. Όμως, αδυνατεί να καταλάβει γιατί ο Θεός έδωσε όλο αυτό το ταλέντο στον Μότσαρτ και όχι στον ίδιο, και σύντομα η ζήλια τον τρελαίνει. Αποφασίζει, τότε, να τον καταστρέψει με κάθε τρόπο και κόστος.