Το 1988, η Βέρα Χιτίλοβα μάς χάρισε μια αξέχαστη κινηματογραφική ιλαροτραγωδία, που μίλησε στην ψυχή των τριαντάρηδων της εποχής. Οι πρωταγωνιστές αυτού του σαρκαστικού συλλογικού πορτρέτου μπεκροπίνουν, παρτάρουν και απολαμβάνουν το σεξ δίχως όρια και φραγμούς. Ο λογιστής Πέπε, ο κτηνίατρος Ντέντεκ και ο μάνατζερ εστιατορίου Φραντιζέκ, απαλλαγμένοι από τα οικονομικά άγχη, απολαμβάνουν τη ζωή με τις –εξίσου εθισμένες στην καλοπέραση– κοπέλες τους, μέχρι τη στιγμή που ο Πέπε καταρρέει και καταλήγει στο νοσοκομείο. Η ταινία αποτυπώνει στην εντέλεια όχι μόνο την ηθική παρακμή του τέλους της δεκαετίας του ’80, αλλά και το ασύμβατο στις σχέσεις μεταξύ αντρών και γυναικών, που ανήκουν σε μια γενιά που μοστράρει τον αντικομφορμισμό της, αλλά κατά βάθος στοιχειώνεται από την ανία, την αποξένωση, τον αμοραλισμό και το πνευματικό κενό.

Μια ομάδα ντετέκτιβ διεξάγει έρευνα για μια υπόθεση που περιλαμβάνει φόνο, εκβιασμό κι ενδεχομένως κάποιον που ξέρουν.

Στα βαλτώδη δάση που σχηματίζουν το λεγόμενο «πράσινο σύνορο» μεταξύ Λευκορωσίας και Πολωνίας, πρόσφυγες αναζητώντας μια καλύτερη ζωή στην Ευρώπη, βρίσκονται παγιδευμένοι στη γεωπολιτική κρίση που έχει κατασκευάσει η προπαγάνδα του Λευκορώσου δικτάτορα Αλεξάντερ Λουκασένκο. Εκεί, σαν πιόνια σε έναν αόρατο πόλεμο, θα συγκρουστούν οι ζωές μιας οικογένειας Σύριων προσφύγων, μιας Βρετανίδας ακτιβίστριας και ενός νεαρού συνοριοφύλακα.