Ένας πολιτικός πρόσφυγας, ο Σπύρος, επιστρέφει γέρος πια στην πατρίδα του μετά από πολλά χρόνια εξορίας. Η επιστροφή είναι δύσκολη, αφού ακόμα και η γυναίκα του μοιάζει ξένη. Για την επίσημη πολιτεία, ο Σπύρος δεν ανήκει σε αυτόν τον τόπο, είναι ένας άντρας χωρίς εθνικότητα, με τη μνήμη του στραμμένη στο παρελθόν, ένας Οδυσσέας που γυρίζει σε ένα σπίτι που δεν υπάρχει. Όμως, ένας σκηνοθέτης, που θέλει να σκηνοθετήσει μια ταινία για τους πολιτικούς πρόσφυγες, θα ακολουθήσει τον Σπύρο σ’ αυτό το τελευταίο του ταξίδι.

Ένας σκηνοθέτης βρίσκεται σε μια κρίσιμη καμπή της καριέρας του, με έντονα υπαρξιακά και προσωπικά προβλήματα πάνω στη δημιουργία και την αμφίβολη ευτυχία που φέρνει αυτή στον καλλιτέχνη. Έτσι, προσπαθεί να ζήσει την περιπέτεια μιας ταινίας, ενώ οι ήρωες του προσπαθούν να ζήσουν μια πραγματική περιπέτεια.

Ο υποπλοίαρχος Πάρις Λαντίδης, ωραίος κι ευγενικός αξιωματικός του ελληνικού Βασιλικού Ναυτικού, μόλις επιστρέφει από νυχτερινά γυμνάσια. Συναντιέται τυχαία με την Ντίνα, όταν η τελευταία πήγε με την παρέα της στο Φάληρο, αλλά βούλιαξε η βάρκα τους. Ο Πάρις τους σώζει κι αμέσως ένα αγνό αίσθημα γεννιέται στις καρδιές των δυο νέων μέσα στη φεγγαρόλουστη φαληρική νύχτα. Εκείνη, σαγηνεμένη από την προσωπικότητα του υποπλοιάρχου κρύβει την πραγματική της θέση και παρουσιάζεται ως κόρη του μεγαλοβιομήχανου Μορέντη.

Ένας Γερμανός αξιωματικός (Πέτρος Φυσσούν) μένει στο σπίτι ενός Έλληνα καθηγητή (Μάνος Κατράκης) και ερωτεύεται την ανιψιά του (Έλλη Φωτίου), η οποία στην πραγματικότητα είναι Εβραία που βρήκε καταφύγιο στο σπίτι του καθηγητή. Το ζευγάρι είναι έτοιμο να παντρευτεί, όταν ο Γερμανός μαθαίνει την καταγωγή της κοπέλας και την παραδίδει στην Γκεστάπο, ενώ ζητάει να μετατεθεί στο ανατολικό μέτωπο.

Ένας Έλληνας σκηνοθέτης γυρίζει από την εξορία και αρχίζει ένα ταξίδι στα Βαλκάνια, αναζητώντας τρεις χαμένες μπομπίνες φιλμ των αδελφών Μανάκη, των πρωτοπόρων κινηματογραφιστών που έφεραν τον κινηματογράφο στα Βαλκάνια στις αρχές του 20ου αιώνα. Η αναζήτηση των φιλμ μεταφορικά απεικονίζει την αναζήτηση μιας κοινής ιστορίας των Βαλκανικών χωρών. Στο δρόμο της αναζήτησης, ο σκηνοθέτης περνάει από τη Φλώρινα, την αγαπημένη πόλη του Αγγελόπουλου, όπου πραγματοποιούνται διαδηλώσεις και αντι-διαδηλώσεις με αίτια την προβολή μιας ταινίας του.

Ένας Τούρκος, ο Μουσταφά, συναντά στα ελληνοτουρκικά σύνορα τον Γιάννη και του παραδίδει ποσότητα χασίς. Στο εξής, ο Γιάννης δεν θα βρει την ησυχία του, καθώς ο Μουσταφά τού γίνεται τσιμπούρι! Μαζί κατευθύνονται προς την Αθήνα όπου θα μπλέξουν σε απίστευτες περιπέτειες.

Ένας νεαρός εργοστασιάρχης, ο Κώστας Χατζηπαύλου, θέλοντας να κατακτήσει την Έλλη, κόρη του βιομήχανου Αχιλλέα Καρμπάντη, η οποία τον είχε χαστουκίσει στη διάρκεια κάποιου ποδοσφαιρικού αγώνα, προσλαμβάνεται σαν εργάτης στο εργοστάσιο του πατέρα της. Η Έλλη αρχίζει να ανταποκρίνεται στην πολιορκία του, χωρίς να φαντάζεται όμως πως στην πραγματικότητα δεν είναι ένας φτωχός φοιτητάκος που εργάζεται για να τελειώσει τις σπουδές του. Εκείνος, με την κάλυψη του πατέρα της, τον οποίο έχει ενημερώσει σχετικά, συνεχίζει να παριστάνει το φτωχαδάκι, αδιαφορώντας παντελώς για το φλερτ μιας εργάτριας, αλλά και για τις αγριάδες του επιστάτη. Όταν η Έλλη μαθαίνει ποιος πράγματι είναι, φουρκίζεται, φεύγει απ’ το σπίτι της και του κάνει μήνυση για πλαστοπροσωπία, πλαστογραφία και απάτη. Η υπόθεση φτάνει στο δικαστήριο όπου εκτυλίσσονται σπαρταριστές σκηνές και φυσικά ο κατηγορούμενος αθωώνεται.…λόγω βλακείας.

Ένα σοβαρό ατύχημα δίνει την ευκαιρία σε φίλους και συγγενείς του παθόντος να συγκεντρωθούν γύρω από το κρεβάτι του και να ξετυλίξουν το κουβάρι των αναμνήσεων. Στο προσκέφαλό του, θυμούνται γεγονότα και τις σημαντικές στιγμές που μοιράστηκαν με τον τραυματισμένο φίλο τους. Με τον τρόπο αυτό σκιαγραφείται η προσωπικότητα του τραυματία, αλλά και δίνεται η ευκαιρία στους ίδιους να έρθουν αντιμέτωποι με ενοχές και φαντάσματα του παρελθόντος.

Ένα ζευγάρι συνταξιούχων, τα τελευταία είκοσι χρόνια, περνάει τις διακοπές του στη λουτρόπολη του Καϊάφα. Την τωρινή χρονιά δεν έχουν μαζί τους την κόρη τους, η οποία βρίσκεται σε ταξίδι του μέλιτος στη Ρόδο. Οι φίλοι τους στη λουτρόπολη βλέπουν τη ζωή, ο καθένας με διαφορετικό μάτι. Άλλοι θεωρούν ότι το μέλλον δεν τους επιφυλάσσει τίποτα σημαντικό και άλλοι αναζητούν τον έρωτα και προσπαθούν να ζήσουν κάθε στιγμή.

Μια απογοητευμένη από το γάμο της μικροαστή, δέχεται την επίσκεψη του εραστή της, αμέσως μετά την αναχώρηση του άντρα της για τη δουλειά του –είναι εργολάβος οικοδομών. Εκείνο το πρωινό, ζει έντονες ερωτικές στιγμές με τον εραστή, συνειδητοποιεί όμως πως έχει αποτύχει πλήρως στις ερωτικές και κοινωνικές σχέσεις της. Ο εραστής της δεν είναι παρά ένας αχαΐρευτος, τον οποίο συντηρεί η φτωχή φιλενάδα του, η οποία μένει με τους γονείς της και με τη μεγαλύτερη αδελφή της. Η τελευταία, με τη σειρά της υπήρξε ερωμένη του, ενώ εξακολουθεί να τον επιθυμεί. Ο περίφημος εραστής δεν είναι παρά ένα χαμένο κορμί που ζει από το «αγαπητιλίκι».

Ο Αλέξανδρος (Δημήτρης Κολλάτος) είναι ένας νέος που στα εικοσιέξι του μόλις χρόνια πεθαίνει από λευχαιμία. Στο νοσοκομείο, στο πλευρό του στέκονται η μητέρα του (Ντόρα Βολανάκη), η γυναίκα του (Αρλέτ Μπομάν) και οι φίλοι του. Προσπαθώντας να αντιδράσει στη ζοφερή ιδέα του επερχόμενου θανάτου, ζητά από τη γυναίκα του να κάνουν έρωτα. Οι μνήμες του τον επιστρέφουν στην πρώιμη εφηβεία και στην πρώτη του ερωτική επαφή σε έναν οίκο ανοχής.

Η πραγματική ιστορία του Θόδωρου Βενάρδου, του ανθρώπου που ξεφτίλισε με μυθικό τρόπο τη δικτατορία. Κατά τη διάρκεια της Χούντας, ένας νεαρός καταφθάνει στην Αθήνα. Μετά από μια αποτυχημένη προσπάθεια να συμμετάσχει σε μια αντιφασιστική ομάδα, ο νεαρός αρχίζει να ληστεύει τράπεζες κρατώντας πάντα ένα μπουκέτο λουλούδια. Θα συλληφθεί και θα δραπετεύσει επανειλημμένα, με αποτέλεσμα οι αρχές να τον επικηρύξουν.

Πρωταγωνιστεί η Αρλέτ Μπωμάν, μία εντυπωσιακή ερμηνεία. Βραβείο καλύτερης ταινίας μηκρού μήκους Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης 1964. Απαγορεύτηκε την ημέρα της προβολής της και έμεινε για 18 χρόνια απαγορευμένη. Από τη συλλογή διηγημάτων "Οι Ελιές", πρώτη έκδοση Φέξις -1964

Ένας νεαρός άντρας γύρω στα είκοσι ζει σε ένα από τα απρόσωπα διαμερίσματα της Αθήνας. Θέλει να σπουδάσει αστρονομία και περνάει τον περισσότερο καιρό παρατηρώντας το γύρω περιβάλλον με ένα τηλεσκόπιο. Στην άλλη μεριά της μεγάλης λεωφόρου μένει η Στέλλα με τον άντρα της και την κόρη της. Ο νεαρός άντρας, ο Χάρης, την παρακολουθεί με το τηλεσκόπιο μια εβδομάδα. Βυθίζεται όλο και πιο βαθιά στη ζωή της. Πριν τελειώσει η εβδομάδα είναι ερωτευμένος μαζί της. Το μόνο σημείο επαφής τους είναι το τηλέφωνο. Μια μέρα η Στέλλα αποφασίζει να ενδώσει στο επίμονο κάλεσμα του Χάρη. Την Κυριακή το μεσημέρι του προσφέρει τον εαυτό της, χωρίς φόβο ή ντροπή. Πριν τελειώσει η μέρα, αυτή η τρελή, αταίριαστη αγάπη ολοκλήρωσε τον κύκλο της.