Ιούλιος του 1936, Ισπανία. Δυνάμεις των εθνικιστών προελαύνουν στη Σαλαμάνκα, κηρύσσοντας τον πόλεμο στη δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση. Ο Μιγκέλ ντε Ουναμούνο, ένας από τους πιο επιφανείς πνευματικούς ανθρώπους στην Ισπανία της εποχής και πρώην πρύτανης του Πανεπιστημίου της Σαλαμάνκα, τηρεί στάση αναμονής, διστάζοντας να καταδικάσει δημόσια την επέλαση του φασισμού. Τυφλωμένος από διανοουμενίστικη αλαζονεία και γεροντίστικη ξεροκεφαλιά, αρνείται να αντικρίσει κατάματα το θηρίο, μέχρι τη στιγμή που αυτό βρυχάται στους ώμους του. Μια στιβαρή προειδοποίηση απέναντι στην παθητικότητα και την αφέλεια, σε καιρούς αναταραχής, και συγχρόνως μια οδυνηρή υπενθύμιση: το κακό βρίσκει ιδανικό καμουφλάζ στα ανέξοδα γέλια, προτού φέρει δάκρυα πικρά.

Ο Χουάν, πράκτορας των μυστικών υπηρεσιών, προσεγγίζει τη Γουέντι, μια νεαρή Φιλιππινέζα που εργάζεται ως καμαριέρα για ένα ύποπτο ζευγάρι.

Η Ραμόνα, παγιδευμένη σε μία αποτυχημένη σχέση και μητέρα μιας δεκαεπτάχρονης, εργάζεται σε ένα εργοστάσιο επεξεργασίας ψαριών σε μια παραθαλάσσια πόλη και όταν οι αλλαγές στο εργοστάσιο την αναγκάζουν να αναζητήσει νέα δουλειά, αναλαμβάνει τη φροντίδα ενός ηλικιωμένου που πρόσφατα έχασε τη γυναίκα του. Γυρισμένη στην Γαλικία με διαλόγους στην τοπική γλώσσα, η ταινία παρουσιάζει μια άγνωστη κινηματογραφικά περιοχή της Ισπανίας που η ιστορική παράδοση την θέλει μητριαρχική, μια ψευδή εικόνα που η ταινία υπονομεύει και τελικά ανατρέπει μεθοδικά.