Ο Γιάννης είναι ένας εσωστρεφής νεαρός φαντάρος που υπηρετεί ως ναρκαλιευτής στον Έβρο πεπεισμένος πως μπορεί να εντοπίσει νάρκες όταν τα μηχανήματα δεν μπορούν να βοηθήσουν. Όταν γνωρίσει τη Χρύσα, μια γυναίκα που περνά λαθρομετανάστες από απέναντι παίζοντας κάθε μέρα με τον θάνατο όπως αυτός, θα προσπαθήσει να την πείσει να φύγουν μαζί και να ξεκινήσουν μια καινούργια ζωή.

Η Φανή, φωτογράφος ερευνήτρια, ζει στην Αθήνα. Αρνούμενη να συμβιβαστεί με το θάνατο του συντρόφου της διαγράφει από τη μνήμη της το γεγονός. Επιλέγει να διατηρήσει μια παράλληλη με την πραγματικότητα σχέση μαζί του σε μια περιοχή προσωπική, υπερβατική, ζώντας με τη φαντασίωση του άνδρα δίπλα της και με τους ήχους που αυτός συγκέντρωνε ή συνέθετε. Η Φανή για να αποδεχθεί ό,τι έχει συμβεί, επινοεί μια αφήγηση του άνδρα που τη βοηθάει να θυμηθεί τη ζωή τους στο παρελθόν. Η ηρωίδα συνθέτει την εικόνα του αγαπημένου της μέσα από το παζλ των ανθρώπων της πόλης και των χώρων που έζησε μαζί του και κατορθώνει με δικό της τρόπο να αποδεχτεί την αλήθεια που έχει απωθήσει.