Η αυτοβιογραφία της Μαρίας Ιορδανίδου από το 1920 μέχρι το 1960. Η συγγραφέας συνεχίζει τις αφηγήσεις των περιπετειών παίρνοντας για δραματουργικούς λόγους τη μορφή της Άννας, εγγονής της Λωξάντρας. Ξεκινά την ιστορία της από το γεγονός της καταστροφής του σπιτιού στο Μακρυχώρι της Κωνσταντινούπολης, από τους Τούρκους. Τότε η Άννα πηγαίνει με μετάθεση στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου και εκεί γνωρίζει το μέλλοντα σύζυγό της Χρηστίδη. Το ειδύλλιο τους καταλήγει σε γάμο και το νιόπαντρο ζευγάρι έρχεται στην Αθήνα. Η Άννα, βρίσκει δουλειά και εργάζεται ως γραμματέας στη Σοβιετική πρεσβεία. Στα χρόνια της γερμανικής κατοχής συλλαμβάνεται από την Γκεστάπο, επιζεί μετά από πολλές κακουχίες, μπλέκεται στη δίνη του εμφυλίου και τελικά καταφέρνει να μεγαλώσει τα παιδιά της.